آشنایی با روش های به روز و پیشرفته تشخیص واریس ما را یک‌قدم به درمان بهتر و آسان‌تر این بیماری نزدیک می‌کند و همین باعث میشود که فرایند تشخیص، پیشگیری از واریس و درمان آن برای متخصصان راحت‌تر و برای افراد مبتلا نیز امیدبخش باشد. در این محتوا سعی کردیم شما را با روش‌های تشخیص واریس آشنا کرده تا بتوانیم در این راستا قدمی مثبت و سازنده برداریم.
اما توجه به این نکته بسیار حایز اهمیت است که شما هر چقدر هم در تشخیص واریس مهارت پیدا کنید هرگز نباید مراجعه به پزشک متخصص واریس را شوخی بگیرید. تشخیص این موضوع مهم که علائم واریس واقعاً به علت واریس ایجاد شده یا علائم مشابه است که علل دیگر دارد، اغلب از توانایی افراد غیرمتخصص خارج است و تشخیص بر عهده پزشک است.
علل ایجاد واریس و آشنایی با روش های به روز و پیشرفته تشخیص واریس
علت ایجاد و بروز این بیماری عروقی که بسیار شایع هم هست به ساختار و عملکرد سیاهرگ‌ها مربوط میشود. هنگامی که سیاهرگ‌ها گشاد می‌شوند و یا فرد تورم وریدی پیدا می‌کند، واریس ایجاد میشود. هنگامی که فشارخون در وریدها افزایش پیدا می‌کند، این افزایش فشار به گشادی سیاهرگ‌ها می‌انجامد و واریس را ایجاد می‌کند. واریس عمدتاً در رگ‌های سطحی‌تر پوست ایجاد میشود.
بین 10 تا 20 درصد از جمعیت کل به واریس مبتلا هستند و همین آمار بالا نشان دهنده‌ی شیوع بالای آن است. انواع واریس بسته به شدت و محل درگیری بدن می‌تواند فقط به شکل مشکل ظاهری ایجاد شود و گاه در موارد شدیدتر منجر به ایجاد حس درد و ناراحتی برای فرد مبتلا میشود.
آشنایی با روش های به روز و پیشرفته تشخیص واریس نشان می‌دهد که زخم واریس یکی از انواع زخم‌های باز است که در صورت عدم درمان واریس، با افزایش فشار خون در این ناحیه منجر به این زخم میشود و اوضاع را از قبل هم وخیم‌تر می‌کند. به این نکته باید توجه کرد که اکثر زخم‌های واریسی بر روی ساق پا و یا همچنین بالای مچ پا ایجاد میشود. زیرا عمدتا این زخم ها به علت افزایش فشار خون در سیاهرگ‌های پا ایجاد میشود. به یاد داشته باشید سرعت درمان و بهبود زخم‌های واریسی کند است، پس چه بهتر که تا دیر نشده به فکر پیشگیری و تشخیص به موقع آن باشید.
بررسی سوابق بیمار توسط متخصص
توجه به این نکته مهم است که قبل از هر چیزی فرد متخصص در جهت تشخیص هرچه بهتر واریس، سوابق بیمار را به‌دقت چک کرده و سعی می‌کند در جریان کامل روند بیماری فرد قرار بگیرد. نکاتی که در فرایند این ریشه‌یابی موردتوجه قرار می‌گیرد، مواردی اعم از زمان بروز و یا داشتن سابقه این بیماری در خانواده و اقوام درجه 1 هستند. سابقه ترومبوز DVT نیز یکی دیگر از سوالاتی است که ممکن از در فرایند ریشه یابی از شما پرسیده شود. سعی کنید با دقت کامل به سوالات پاسخ دهید تا تشخیص دقیق‌تری نیز از طرف متخصص صورت گیرد.
آشنایی با روش های به روز و پیشرفته تشخیص واریس
در ادامه به بررسی مهم‌ترین و به‌روزترین روش‌های تشخیص این بیماری می‌پردازیم. بعد از تشخیص بیماری و تأیید پزشک، بهترین روش درمان واریس با توجه به آن انتخاب میشود.
۱. تشخیص واریس با سونوگرافی
آشنایی با روش های به روز و پیشرفته تشخیص واریس نشان می‌دهد یکی از روش‌های رایج و کاربردی تشخیص سونوگرافی است. در این روش رگ‌های سطحی و غیر سطحی (عمقی) مورد بررسی قرار می‌گیرد و در این بررسی‌ها مشکلاتی همچون نشتی دریچه‌های لانه‌کبوتری و همچنین لختگی خون موردتوجه قرار می‌گیرد. سونوگرافی یک روش غیرتهاجمی و ایمن است که برای بیمار دردی را به همراه ندارد. ابتدا ژل مخصوص روی پوست مالیده شده و سپس امواج صوتی با فرکانس بالا از طریق یک پروب به ژل و سپس به بدن منتقل میشود و به متخصصان در تشخیص بیماری کمک می‌کند. انواع مختلفی از سونو در تشخیص واریس مورداستفاده قرار می‌گیرد. در این جا می‌توان به سونوگرافی‌های داپلر و سونوگرافی دوپلکس اشاره کرد.
۲. ونوگرافی
یکی دیگر از روش‌های رایج واریس، استفاده از نوعی آمایش به‌وسیلة اشعة ایکس به نام ونوگرام است. در این روش نوعی ماده به نام کنتراست به داخل رگ تزریق شده تا جریان خون درون رگ‌ها را قابل‌مشاهده کند. در این روش عکاسی به‌وسیلة اشعة ایکس صورت‌گرفته که باز هم یک روش غیرتهاجمی و کاربردی در تشخیص این بیماری است. از این روش برای یافتن لخته خون در پا و بررسی وضعیت مطلوب و یا غیرمطلوب رگ‌های واریسی استفاده میشود.
۳. پلتیسموگرافی
در تشخیص بیماری واریس از این روش غیرتهاجمی نیز می‌توان استفاده کرد. یکی از فشارسنج‌های پلتیسموگرافی برای تعیین وضعیت عملکرد ساق پا و شناسایی موانع موجود در مسیر خون استفاده میشود. پلتیسموگرافی وریدی عمدتاً برای بیماران مبتلا به واریس که به نوع سبک و خفیف آن مبتلا هستند استفاده نمی‌شود؛ بلکه برای بیمارانی با درگیری شدیدتر و وخیم‌تر مورداستفاده قرار می‌گیرد.
وقتی حدس زده میشود که در مسیر برگشت جریان خون مانعی وجود دارد و این مانع به‌وسیلة سونوگرافی دوپلکس قابل‌تشخیص نیست، از این روش استفاده میشود. آشنایی با روش های به روز و پیشرفته تشخیص واریس به ما می‌گوید که در واقع این روش بیشتر به‌عنوان یک آزمایش تکمیلی برای سونوگرافی دوپلکس مورداستفاده قرار می‌گیرد.
۴.تست ترندلنبرگ
از این تست برای تعیین شدت و میزان واریس و همچنین ارزیابی و بررسی شبکه وریدی فرد استفاده میشود. در این تست فرد بیمار به حال طاق‌باز خوابیده و پایی که احتمال درگیری دارد را بالا می‌آورد. سپس یک شریان‌بند به قسمت بالایی ران فرد بسته میشود تا به این وسیله سیاهرگ صافن بزرگ مسدود شود و خون سیاهرگی بتواند از پای فرد بیمار تخلیه شود. در هنگام خارج‌شدن فرد از این حالت و پر شدن سیاهرگ به‌وسیلة خون مشاهدة دقیقی از وضعیت فرد صورت می‌گیرد تا متخصص بتواند احتمال ابتلا به واریس را به‌صورت دقیق بررسی کند.
سخن پایانی
در این محتوا به موارد مهمی همچون علت بیماری واریس و روش‌های تشخیص مهم آن پرداخته شد. سعی بر آن بود که شما به اهمیت تشخیص زودهنگام این بیماری و اقدام به‌موقع برای درمان آن پی ببرید. تأکید میشود بعد از خواندن مطالب مربوطه و افزایش آگاهی فردی سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید و تشخیص اصلی و دقیق را به ایشان محول کنید.
